พันธะเพปไทด์
พันธะเพปไทด์ - วิกิพีเดีย
เพปไทด์ คือสายพอลิเมอร์ของกรดอะมิโนที่มาเชื่อมต่อกันด้วยพันธะเพปไทด์ ปลายด้านที่มีหมู่อะมิโนเป็นอิสระเรียกว่าปลายเอ็น
พันธะเพปไทด์ คือ พันธะโคเวเลนต์ที่เกิดขึ้นระหว่าง C อะตอมในหมู่คาร์บอกซิล ของกรดอะมิโนโมเลกุลหนึ่งยึดกับ N อะตอม ในหมู่อะมิโน ของกรดอะมิโนอีกโมเลกุลหนึ่ง พันธะเพปไทด์ คือ พันธะโคเวเลนต์ที่เกิดขึ้นระหว่าง C อะตอมในหมู่คาร์บอกซิล ของกรดอะมิโนโมเลกุลหนึ่งยึดกับ N อะตอม ในหมู่อะมิโน ของกรดอะมิโนอีกโมเลกุลหนึ่ง
สโมสรฟุตบอลเวสต์แฮมยูไนเต็ด พันธะเพปไทด์ คือ พันธะโคเวเลนต์ที่เกิดขึ้นระหว่าง C อะตอมในหมู่คาร์บอกซิล ของกรดอะมิโนโมเลกุลหนึ่งยึดกับ N อะตอม ในหมู่อะมิโน ของกรดอะมิโนอีกโมเลกุลหนึ่ง พันธะเพปไทด์ พันธะเปปไทด์ peptide bond ซึ่งเป็นพันธะโควาเลนต์ โดย พันธะเปปไทด์เกิดจากปฏิกิริยาระหว่างหมู่ carboxyl COOH ของ กรดอะมิโนโมเลกุลแรกกับหมู่ หา
