พันธะเพปไทด์ - วิกิพีเดีย

พันธะเพปไทด์  พันธะเพปไทด์ คือ พันธะโคเวเลนต์ที่เกิดขึ้นระหว่าง C อะตอมในหมู่คาร์บอกซิล ของกรดอะมิโนโมเลกุลหนึ่งยึดกับ N อะตอม ในหมู่อะมิโน ของกรดอะมิโนอีกโมเลกุลหนึ่ง วิชาเคมี - กรดอะมิโนและพันธะเพปไทด์ CoursewareMaster SciMath•41K views · 32:28 Go to channel

เพปไทด์ คือสายพอลิเมอร์ของกรดอะมิโนที่มาเชื่อมต่อกันด้วยพันธะเพปไทด์ ปลายด้านที่มีหมู่อะมิโนเป็นอิสระเรียกว่าปลายเอ็น  พันธะเพปไทด์ คือ พันธะโคเวเลนต์ที่เกิดขึ้นระหว่าง C อะตอมในหมู่คาร์บอกซิล ของกรดอะมิโนโมเลกุลหนึ่งยึดกับ N อะตอม ในหมู่อะมิโน ของกรดอะมิโนอีกโมเลกุลหนึ่ง

พันธะเพปไทด์ คือ พันธะโคเวเลนต์ที่เกิดขึ้นระหว่าง C อะตอมในหมู่คาร์บอกซิล ของกรดอะมิโนโมเลกุลหนึ่งยึดกับ N อะตอม ในหมู่อะมิโน ของกรดอะมิโนอีกโมเลกุลหนึ่ง  พันธะเพปไทด์ หรือพันธะเอไมด์ เป็นพันธะเคมีชนิดพันธะโคเวเลนต์ ที่สร้างระหว่างหมู่คาร์บอกซิลของโมเลกุลหนึ่งกับหมู่อะมิโนของอีกโมเลกุลหนึ่ง